بررسی تأثیر پتاسیم و روی بر برخی واکنش‎های گندم (triticum aestivum l.) به تنش شوری

شوری از مهمترین تنش­های غیر زنده و محدودکننده تولید محصولات کشاورزی به شمار می­رود. به منظور بررسی اثرات تغذیه‎ای عناصر غذایی پتاسیم و روی در کاهش اثرات سوء تنش شوری بر برخی پاسخ­های گندم، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر مبنای طرح پایه کاملاً تصادفی در دو خاک شور و غیر شور با سه تکرار انجام شد تیمارهای مورد بررسی شامل سه سطح روی (صفر، 5 و 10 میلی گرم در کیلوگرم روی خالص از منبع سولفات روی) و سه سطح پتاسیم (صفر، 200 و 400 میلی­گرم در کیلوگرم k2o از منبع سولفات پتاسیم) بود. نتایج آزمایش نشان داد تنش شوری، هر یک از صفات وزن خشک برگ، اندام هوایی و ریشه را به ترتیب به میزان 1/14، 18 و 9/20 درصد کاهش داد. کاربرد 10 میلی­گرم در کیلوگرم روی در شرایط شور وزن خشک اندام هوایی را نسبت به تیمار شاهد 70 درصد افزایش داد. با افزایش شوری، جذب پتاسیم کاهش یافت (19.7%) و تیمار 400 میلی­گرم پتاسیم و 10 میلی­گرم روی سبب بهبود رشد به میزان 36.7 درصد گردید. همچنین شوری نسبت k+/na+  را کاهش داد. در مجموع، مدیریت عناصر غذایی به ویژه پتاسیم و روی می‎تواند به عنوان یکی از روش‎های کاهش اثر تنش شوری در نظر گرفته شود.